شعرفارسی پندیات

شعرپندیات 

به خیالت نرسد دادن جان آسان است 

یا که بر مردن و این درد عظیم درمان است

از همان لحظه که پا در این سرا بگذاشتی

اجل آماده و در پی، بهر صید جان است

این شنیدم همچو گوسفندی کَنَنْدش پوستش

دادن جان بهر انسان  به مثل اینسان است 

گرهزاران سال نوشی قند و شهد این جهان

موقع دادن جان  حاصل آن حرمان است 

هوش ای اهل خرد دل مده بر عیش جهان

پشت هر عیش جهان بیخبری ،شیطان است 

عقل کُل یعنی محمد گفت که حب دنیا

رأس عصیان و بدان نابودی خوبان است

 فکر فردا  باش و بر بند توشه از بهر سفر

برتری روز قیامت داشتن ایمان است

 لحظه ایی گوش بده درّ گوهر بار علی

 که بفرمود جهان بر مؤمنین زندان است

ای خوش آنکس که رها شد ز سجن با دل خوش

دم رفتن دست پر باشد و لب خندان است

ترک عصیان کن و سرکش مشو در بندگی ات

سبب ذلت و بد بختی تو از آن است

دوستی و عشق به همنوع گر نداری دلت

لایق دوزخی و   جایگهت در آن است

هرچه کاشتی  حاصلش آن است گندم یا که جو 

عمل بد ای (صفا )حاصل آن نیران است

شاعر قاسم جناتیان قادیکلایی

شعری ازاحوال قیامت

شعری از احوال قیامت

بشنو از قرآن چه نیکو دم زند

زخمه بر ساز دل آدم زند

تا کند بیدارش از خواب گران

از قیامت گوید و اهوال آن

این زمین در آن زمان پر بلا

ناگهان چون زلزلت زلزالها

از درونش اخرجت اثقالها

با تعجب قال الانسان مالها

مردگان خیزند برپا کلهم

تا همه مردم یرواعمالهم

هر که دارد ذره خیراً یره

تا که دارد ذره ای شرّاً یره

آن زمان خورشید تابان کوّرت

کوههای سخت و سنگین سعّرت

آبها در کام دریا سجّرت

آتش دوزخ به شدّت سعّرت

پس در آن هنگام جنّت ازلفت

خود بداند هر کسی "ما احضرت"

نامه ای با جان او آمیخته

میشود بر گردنش آویخته

نامه یا نقش دقیق نفس او

یا که ازهر لحظه عمرش عکس او

نامه رد یا قبول بندگی

یا سرافرازی و یا شرمندگی

نامه اعمال اصحاب یمین

اهل تقوی اهل ایمان و یقین

روز محشر باشد اندردست راست

صاحب این نامه از غمها جداست

این جواز ره گشای جنّت است

او برات جاودانه رحمت است

نامه اعمال اصحاب شمال

آن تبهکاران بس افسرده حال

باشد اندر دست چپ روز شمار

رمز محکومیّت اصحاب نار

نامه شرمندگی و حسرت است

حکم بدکاران دور از رحمت است

با چنین قرآن که باشد رهنمود

دیگر ای مردم "فاین تذهبون"

تا حسان داری مجال و نیست دیر

دامن قرآن و عترت را بگیر

شعرفارسی پندیات

شعرفارسی پندیات

گل  اگر خوشبو شود باغی معطر میشود

اشک تا گردد روان پس دیده ات تر میشود

دامن پاک زنی مرد را کند عرش آشیان

 گر به دقت بنگری با شیر مادر میشود

تا نسوزد دل کجا اشکی روان گردد ز رخ 

با قصاوت هر کسی بیشک ستمگر میشود

حاصل رنج فراوان خرمنی پیدا شود

از سر اخلاص غلامی مثل قنبر میشود

آدم دنیا پرست شاید رسد امیال خود

کی چنین فرد همنشین خوان حیدرمیشود

رنج یک سنگر نشین و عیش یک باده طلب 

ده تو انصاف ای عزیزم  کی برابر میشود؟

گر خدا جوئی به عشق و باورت توام شود

در صداقت آدمی همچون اباذر میشود

پیر مردی در جماران میدرخشد بهر خلق

 هادی خلقی چنان خورشید خاور میشود

بارها گفتند و بشنیدی که مرگ است درکمین 

ای (صفا)عمر تو هم روزی به آخر میشود

شعربرای فراق جوان

شعربرای فراق جوان

چهل روزه جوانم رفته از دست

زداغش پشت من ازغصه بشکست

چهل روزه بنالم از غم او

دگر آشفته حالم از غم او

چهل روزه سیه گردیده روزم

 به تمسال جوانم دیده دوزم

 چهل روزه از این غم هی بنالم

 جوانم رفته و افسرده حالم

 چهل روزه که از داغش غمینم 

به کنجی از غمش دائم نشینم

 جوانم رفت و شادیش ندیدم 

میان رخت دامادیش ندیدم

 زسر رفت آرزوهایم خدایا 

دگر تنهای تنهایم خدایا 

نخواهم بعد مرگش زندگانی

 ز داغش گشته قد من کمانی

 نبیند هیچ کس داغ جوان را

 بسوزاند غم او استخوان را

 در اینجا کربلا آمد به یادم 

حسین سر جدا آمد به یادم 

در آن ساعت که اکبر کشته گردید

سرو رویش بخون آغشته گردید

به بالینش حسین آمد به زاری 

گرفتش در بغل با بی قراری

 لبش بر لب نهاد و ناله سر داد

که سوزش از دل عالم خبر داد

(غلاما) زین الم سوزاندی ام تو

به داغ این جوان گریاندی ام تو

نوحه ومرثیه مادر

نوحه و مرثیه مادر

سبک:گهواره خالی

....................................................

داد از جدایی،مادر کجایی(2)

................................................

از کف برون شد،صبرو قرارم

دانی که بی تو،طاقت ندارم

از دوری تو،جان می سپارم

دارم هوایت مادرم،مادر کجایی

.................................................

دارم به سینه،درد و ملالی

شد مونس من،افسرده حالی

در خانه مانده،جای تو خالی

جانم فدایت مادرم،مادر کجایی

.............................................

رفتی ز داغت،خون گریه کردم

بر سینه ی من،زد خیمه ماتم

این خانه گشته،بی تو جهنم

گریم برایت مادرم،مادر کجایی

..................................................

از درد هجران،خاموش و سردم

تویی به عالم،دوای دردم

باز آ به پیشم،دورت بگردم

افتم به پایت مادرم،وای از جدایی

.............................................

بنگر به حالم ،من بی قرارم

از دوری تو ،من زار زارم

»ساقی«به قربان مرامت ماه تابان

گردد بلا گردان تو،ای عشق و ایمان

....................................................

شاعر و مداح اهل بیت ذاکر الحسین رسول چهارمحالی

شعربرای فراق مادر

شعربرای فراق مادر

پا به پای غم من پیر شد و حرف نزد

داغ دید از من و تبخیر شد و حرف نزد

شب به شب منتظرم بود و دلش پر آشوب

شب به شب آمدنم دیر شد و حرف نزد

غصه میخورد که من حال خرابی دارم

ازهمین غصه ی من سیر شد و حرف نزد

وای از آن لحظه که حرفم دل او را سوزاند

خیس شد چشمش و دلگیر شد و حرف نزد

صورت پرشده از چین و چروکش یعنی

مادرم خسته شد و پیر شد و حرف نزد

محمدرضا تقیان ، شهرکرد

شعربرای فراق جوان

 شعربرای فراق جوان

شاعر:مرحوم ایرج میرزا 

رسم است هر که داغ جوان دید، دوستان 

رأفت برند حالت آن داغدیده را

یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا 

وان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را

آن دیگری برو بفشاند گلاب و شهد 

تا تقویت کند دل محنت رسیده را

جمع دگر برای تسلای او دهند 

شرح سیاهکاری چرخ خمیده را

القصه هر کسی به طریقی ز روی مهر 

تسکین دهد مصیبت بر او رسیده را

آیا که داد تسلیت خاطر حسین 

چون دید نعش اکبر در خون تپیده را؟

آیا که غمگساری و انده بری نمود 

لیلای داغدیده‏ی زحمت کشیده را؟

بعد از پسر، دل پدر آماج تیر شد 

آتش زدند لانه‏ی مرغ پریده را

سرگشته بانوان وسط آتش خیام 

چون در میان آب، نقوش ستاره‏ها

اطفال خردسال، ز اطراف خیمه‏ها 

هر سو دوان چو از دل آتش، شراره‏ها

غیر از جگر که دسترس اشقیا نبود 

چیزی نماند در بر ایشان ز پاره‏ها

انگشت رفت در سر انگشتری به باد 

شد گوشها دریده پی گوشواره‏ها

سبط شهی که نام همایون او برند 

هر صبح و ظهر و شام فراز مناره‏ها

در خاک و خون فتاده و تازند بر تنش 

با نعلها که ناله برآمد ز خاره‏ها

شعرترکی برای فراق مادر

شعرترکی درمقام مادر

شاعر:عبادی

گئتدین ای یورقون آناقلبیمی ویران ائلدین

منه بوعالمی سن قورخولی زندان ائلدین

سن سیز ای روح روان، قالمادی جسمیمده توان

حشره جک گوزلریمین،اشکینی باران ائلدین

قولاقیمدا هله ده یات بالا لایلای سسی وار

منه گهوارده سن خدمت شایان ائلدین

ئورگیم قانه دونوبدور، سنون هجرونده آنا

غم اندوهه منی هر گئجه مهمان ائلدون

بیرده آغوشیوه ای کاش، آلاییدون منی سن

بوسینیخ قلبیمی چون،خانه ی احزان ائلدون

چوخدی دردیم دور آنا، قویما دوشم چوللره من

نقدر دردیم اولوب دهریده درمان ائلدون

صحبتیم چوخدی ولی ،قوی بونی آخرده دییم

منی سن شیفته  شاه شهیدان ائلدون حضرت زهرا(س)

مرحوم حاج محمد علی تأیید

مادر ای طاقت جان جانیوه قربان آناجان

قوی دولانسون باشیوا زینب نالان آناجان

من باخان وقته سنون غصه لی آغلار گوزووه

آپارورسان بیر الون تئز قویوسان گول یوزووه

اوندا تغییر ویرورسن او یانیقلی سوزووه

زینبوندن ایدوسن دردیوی پنهان آناجان

دال اولوب الف قدون گل کیمی رنگون سارالوب

سن کیمی هانکی جوان تز بو جهاندا قوجالوب؟

قنفذون ظلمی سنون طاقتووی الدن آلوب

یا فشار در ایدوب قدووی چوگان آناجان

وارنه علت آلوسان بیرالووه اللریمی

بیر الونله داروسان سن بو قرا تللریمی

دارادوقجا دیوسن باشه گلن گونلریمی

تک حسین آدی گلنده دیوسن جان آناجان

قارداشون یوخدی اگر غم گونی غمخوارون اولا

غم یمه یوخدور آنان عاشق دیدارون اولا

سنه زینب آنادی خوشدی پرستارون اولا

سن کیمی ناخوشا جانلار اولا قربان آناجان

ندور علت آناجان دائم ئولومدن دیوسن

گه من غمزده دن گاهی حسندن دیوسن

گه حسینه باخوسان غصه و غمدن دیوسن

منیده آغلادوری صحبت هجران آناجان

سن گیجه یاتموشودون یاتمادی بیرلحظه گوزوم

باشوون اوستونه گلدیم یوزووی گوردوم اوزوم

آناوای اولدی اودورشام وسحردیلده سوزوم

اوسببدن بولورم دردووی الآن آناجان

تک نه نیلی یوزووی سینه وی ده گوردوم آنا

قلبیم اودلاندی گورنده اوگل اعضاده یارا

یارالی سینووه بوزینبوون جانی فدا

بولورم اولمیه جاق دردووه درمان آناجان

آنالارگرچه دیر اوزقزینادردودلین

دیل دئدوقجااوشاق اولسا اوپرحسرتله تلین

فکرینه گاهی گلراولسا قیزی تازه گلین

آناسیزاولسااوگون قلبی اولارقان آناجان

ائشیدردیم توخیاندادیوسن ئولسون آنان

هرگره سالدوقوجان دلده دیردون بالاجان

من اوسوزدن بولورم کرب وبلاایچره هاچان

پیرهن ایستیه جاق شاه لب عطشان آناجان

کوینگین مندن آلانداآنافریادیمه گل

آیریلیق دردی یاماندوراوگون امدادیمه گل

من بوغازیندان ئوپوم سنده منیم دادیمه گل

قویمایول اوسته حسینون اولاگریان آناجان

(تأئیدا)دردووی دی حضرت زهراقزینا

نوحه یازآغلادینه شافع عقباقزینا

یا دی زینب دلیجه عرض ایله طاهاقزینا

دینه ای طاقت جان جانووه قربان آناجان

بی وفائی دنیا

بی وفائی دنیا

دلا دنیای فانیدن گیدر آخراثر قالماز

بو خلقتده اولان آ ثارلردن  بحر و برقالماز

بوتون یرگوی مداریندن چیخارمحشراولاربرپا

بقول  آیه ی  قرآن منزل خشک تر قالماز

گونون گرمیتی حددن آشار،داغلار،اریر،سوتک

 فنا ایلر بو دنیانی  یاغارگویدن شرر قالماز

داشار دریالرین امواجی  دنیانی خراب ایلر

تماما کاخلر ویران اولار الدن گیدر قالماز

سماده کهکشانلار پودر اولار آلله هراسیندن

هواده جمله اولدوزلار مداریندن سوزر قالماز

قلم یاز عمر عالمدن  اگر بیر ثانیه  قالسا

حقیقتدور امام  منتقم  آخر گلر قالماز

اولار حاکم تماما عالمه قرآن دین سوزلر

اوگلسه سوت امرلر،بو جهاندا بی پدر قالماز

جهانی گون کیمی روشن ایدرعدل وعدالتله 

نه ظلم اولماز بو دنیاده نه ظالمدن خبر اولماز

قیزل گل تک جوانلار پرپراولماز قانلی سنگرده

اوشاقلار غصه دن سولماز گلینلر دیده تر قالماز

آلار ناحق آخان قانلاری زهرانین عزیز اوغلی  

  آنالار غصه  و غمدن  بلی  آشفته   تر قالماز

وقاریله  او حضرت  اگلشر  تخت  جلالتده

   ولیکن  ظلمی  غربال عدالتله الر  قالماز

وورار بوینون ،تماما رشوه خوارین ذوالفقاریله

ایله  نابود ایدر اوندا بیلور سوز  زور و زر قالماز

عدالت دادگاهینده  او  گونده  پارتی بازی یوخ

ایله  قشرین او حضرت ریشه سین یکسرکسر قالماز

گران سات جنسیوی تاجر،قانین سور جمله مظلومین

یقینا چرخ دوران شانسیوی بیر گون ایر،قالماز

ولیکن هر بهارین وار قیشی وضع طبیعتدور

همیشه هر زماندا باغ میوه بارور ،قالماز

ربا آل یاربا ویر مالوی آرتیر ایشین یوخدور

اگرمین دفعه حج ایتسن او حجیندن ثمر قالماز

اگرکه ویرمیوبسن خمسیوی، عزم  ایلمه حجه

او حجیندن سنه درک ایله غیر از دردسر قالماز

دیوللر لقمه نین چوخ شرطی وارحقی عیار ایلر

قاریشسا لقمه انسانی چکر بی بند  و بار ایلر

حسینین آدینی ذکرایله هرگون کوی وبرزنده

حسینون آدی حتما روح وجسمی  آبیار ایلر

قوشولما لاابالی شخصه،اولما منحرف یولدان

آلار شخصیتین الدن اسیر روزگار  ایلر

مریدان حسین دنیاده باشین ذلته اگمز

تماما ظلم و جوریله جهاندا کار زار ایلر

• بابا اللهه  ایمانی اولان ،  دنیاده   آلانماز  

تاپار حقین یولون  تاحقی  ناحقدن کنار ایلر

حسینون شیعه سی،آلله بیلور بی بند و باراولماز

حسینون  مکتب  عشقین ، ئولونجه  اختیار ایلر

"وحیدا" چکمه ال سن  دامن  اهل ولایتدن

حسینه نوحه دنن، بوندان بویوک بیر افتخاراولماز

شعرپندآمیز

شعرپندآمیز

جهانه باغلاما بیل هرگلن بشرگیدجک

الینده  قالمیاجاق جمله  سیم وزر گید جک

باشیندا اولسا اگر تاج  زرنگار فلک

وفاسی یوخدی اونون جمله تاج سرگیدجک

نه قدری  قدرتین اولسا تکبرایتمه بشر

تجملاتی اولان صاحب  قدر گیدجک

جمال حسنیوه فخرایلمه گوزلسن اگر

بوتون جهانه گلن حوری حوری فرگیدجک

مین ایلده عمر ایله سن،کاخ سلطنینده اگر

باشیندا  قالمیاجاق جمله دور و برگیدجک

بی وفائی دنیا

بی وفائی دنیا

غمخانه   ایلیوبدی بو نالانی آیریلیق

یاندیردی  نار  فرقه  انسانی  آیریلیق

مجنونی سالدی چوللره دیوانه لرکیمین

آخرده   یاندیروب  دل لیلانی  آیریلیق

 یعقوبی آغلادوب غم هجران یوسفه

 بیت الحزن ایدوبدی اوکنعانی آیریلیق

فصل خزان  گلنده  دوشرشورگلشنه

شیدا  ائدرهزاره خوشخوانی آیریلیق

گل یاپراقین توکنده یره صرصرخزان

تاراج ائدر صفای گلستانی آیریلیق

تک قالمیشام گئدوبدی هامی یاویولداشم

باخ گورنه حاله سالدی بونالانی آیریلیق

شعر-عبرت آموز

شعر-عبرت آموز

دلا این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد

به دنیا آمدن، بر زحمت رفتن نمی‌ارزد

اگر صد سال در دنیا، همه شهد و شکر نوشی

به آن یک ساعتِ تلخیِ جان کندن نمی‌ارزد

اگر بر فرش ایوان، تکیه سازی شب و روز

به خشت زیر سر، اندر لَحَد خفتن نمی‌ارزد

هزاران سال اگر بر تخت عود بنشینی

به آن یک لحظه در تابوت خوابیدن نمی‌ارزد

اگر ملک سلیمان را رسد بهرت به آسانی

به مار و مور و عقرب، هم قرین گشتن نمی‌ارزد

این قسمت از ملا آقا بابای ملایری است:

دلا این عالم فانی، به یک ارزن نمی‌ارزد

به دنیا آمدن بر زحمت رفتن نمی‌ارزد

اگر بر تخت شاهی تا به روز حشر بنشینی

به خشت زیر سر اندر لحد خفتن نمی‌ارزد

مسخر گر شود روزی زمینت مثل اسکندر

به تنهایی قبر و وقت جان کندن نمی‌ارزد

جوانان همه عالم اگر گردند قربانی

به خون غلتیدن قد علی اکبر نمی‌ارزد

اگر دریای این عالم همه شهد و شکر گردد

به آن لعل لب خشکِ علی اصغر نمی‌ارزد

اگر خلق زمین و آسمان خون از مژه بارند

به آن زنجیر پای عابد مضطر نمی‌ارزد

اگر خورشید آید سر برهنه از افق بیرون

به عریان بودن موی سر زینب نمی‌ارزد

شعر-عبرت آموز

شعر-عبرت آموز

ای به دنیا بسته دل، غافل ز عقبایی چرا؟

رهروان رفتند و تو پابند دنیایی چرا؟

می‌زند مرغ نفس در سینه‌ات کوس رحیل

در خیال آرزو، غرق تمنایی چرا؟

برف پیری بر سرت باریده ابرِ روزگار

سر به خاک طاعتی، آخر نمی‌سایی چرا؟

عضو عضو ما علیه ما شهادت می‌دهند

غافل از رسوایی فردای اعضایی چرا؟

صد هزاران گل ز باغ عمر پرپر می‌شود

بی‌خبر بنشسته و گرم تماشایی چرا؟

شعر-پندیات

شعر-پندیات

گذشت عمر و بیا غفلت از اِلاه مکن

بس است خیره سری، دیگر اشتباه مکن

هر آنچه نامه نوشتی، از گناه بس است

بیا و توبه کن و نامه‌ای سیاه مکن

به میهمانی خود خوانده‌ات خدا اینک

بیا و وقت گرانمایه را تباه مکن

به دَرکِ این زمانه اگر نکوشیدی

بیا و غفلت از این مابقی ماه مکن

اگر که چشم شفاعت به مرتضی داری

به چشم بد به کسی در جهان نگاه مکن

برای آن که به مقصد رسی بدون خطر

بیا و نَفْس دَنی را رفیقِ راه مکن

کلید گنج سعادت بُوَد به دست عمل

بکوش در عمل و ترک پایگاه مکن

شعار شاعر «ژولیده» روز و شب این است

گذشت عمر و بیا غفلت از گناه مکن

شاعر: ژولیده نیشابوری

شعر-پندیات

شعر-پندیات

ای دل ز چه رو طاعت دادار نکردی؟

خوفی ز عذاب و شَرَرِ نار نکردی؟

یک عمر تو را داد خدا مهلت و هیهات

دل را بَری از صحبت اغیار نکردی؟

گفتم که مکن پیروی از نفس بداندیش

کردی تو از او پیروی و عار نکردی؟

گفتم که مرو از ره بیراهه که چاه است

رفتی و هراسی ز شب تار نکردی؟

گفتم به ره خیر بکن سیم و زر ایثار

بس سیم گرفتی و زر ایثار نکردی؟

گفتم که مزن تیشه تو بر ریشه اسلام

رحمی تو بر این نخل پر از بار نکردی؟

مزد زحمات علی و آل ندادی

شرمی ز رخ احمد مختار نکردی؟

دستی به سر طفل یتیمی نکشیدی

وز پای به ره مانده برون خار نکردی؟

در مرگ کسی قطره اشکی نفشاندی

همدردی خود را به کس اظهار نکردی؟

جز فتنه و شر از تو دگر کار نیاید

از خیر چه دیدی که تو این کار نکردی؟

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را

نیکی چه بدی داشت که یک بار نکردی؟

«ژولیده» مزن دَم به عمل کوش که کاری

از بهر خود از گفتن اشعار نکردی؟

شاعر: ژولیده نیشابوری

شعرترکی برای فراق پدر

شعرترکی برای فراق پدر

کوچوب گئدون سون منزیله      سنسیز گولمز اؤزوم آتا

سن یانان چیراغیم ایدون          اَن ایستی قوجاغیم ایدون

هم آرخام ، دایاغیم ایدون          سنسیر نئجه دؤزوم آتا

اولومونه ، ائل آغلادی        یئر آغلادی ، گؤی اغلادی

اوجاقیمدا ، غم چاغلادی           دردیم ، دؤزوم دوزم ،آتا

سنین باالان بو حالینان            دوزمه ییره م، یوخلوقونا

کعبه م ، پیریم، مزارینا             قوربان اولوم ، اؤزوم  آتا

شعرترکی بی وفایی دنیا

شعرترکی بی وفایی دنیا

بو دونیا چوخ وفاسیزمیش, عزیزیم سِومَه دونیانی

 بو دونیا کیمسَـیَه قالدی, عزیزیم سِومَه دونیانی

بورا بیر غملی بیر اِودی, گَلَن بیلمز غمی هاردا

 گِدَن چاغدا گورَر داقین, عزیزیم سِومَه دونیانی

گلیب گتدی چوخ اینسانلار بورا هردم ولی افسوس

 کیمه قالدی بورا گنجی, عزیزیم سِومَه دونیانی

نه دوست قالدی نه بیر دوشمن, مسافیردی هامی بوردا

 نه خوشدی یاخچیلیخ قالسین, عزیزیم سِومَه دونیانی

شعر ترکی درفراق برادر

شعر ترکی درفراق برادر

اونـودار وار٫ یـــوخون٫ دؤنــــانین مالــیـن

گـؤرنــده باجیـــــدا٫ آزاری٫ قــــــــــارداش

دوشســـــــه قوربت ائله باجیـنیـن داشــــی

هی ســـالار اؤیانـا٫ گـــــؤذاری قـــــارداش

سولقون گؤرسه رنگین، اؤز رنگی سـولار

آغـلاجـاق گؤزلـری، تئــــــز گـــــؤزو دولار

غـملـــــــــــی اوره گینــه بیـر دایــاق اولار

بــاجـــــینیـن گیـــــــــلـیی٫گــوزاری٫ قـارداش

«تـورک قیـزی» آلیـــــشار جانـــــدان اولارا

آیـریلیــــــق اؤره گـــــین ایله ییـــــر پـارا

باجیــــــــلار تـابــــوتـی دؤز گئتمـز گــورا

چیرمانیب قاز ماســــــــا٫مـــــزاری٫ قارداش

شعر ترکی در فراق برادر

شعر ترکی در فراق برادر

بیر مثلدور داغ بیلر دنیاده قارداش قارداشی

چوخ سالار محنت گونونده یاده قارداش قارداشی

آرخادور ائلدور دایاقدور یاخشی قارداش قارداشا

غم گونی سسلر همیشه داده قارداش قارداشی

گر وفادار اولسا دریای محبتدور یقین

جان بیلر عالم بوئی آزاده قارداش قارداشی

لازم اولسا هر زماندا باش و جان ایلر فدا

هر زماندا سسلسه امداده قارداش قارداشی

دیزلریم تترر دوشنده یاده باغریم قان اولار

وای اؤ ساعتدن گوره افتاده قارداش قارداشی

وای اؤگوندن قارداشین بالینینه قارداش گله

قولّاری یوخدور گوره هیجاده قارداش قارداشی

شاه مظلومان حسین کرب و بلاده نیلدی

گورمسین گؤز توش اولوب جلّاده قارداش قارداشی

قان ائدر گوز یاشینی امواج غم طوفان ائدر

غرق اولور گورسه درین دریاده قارداش قارداشی

بیر گوزل سؤزدورمحبتدور حیاتین جوهری

داده سسلر هر زمان دعواده قارداش قارداشی


شعر:فرهاد فکری

شعر عبرت آموز

شعر عبرت آموز

با خدا خواهی شوی نزدیک از خود دور باش

قهر کن با تیرگی آنگه رفیق نور باش

هر کجا رو آوری طور است موسایی بجو

بی خبر موسی تو خود هستی مقیم طور باش

حور زیبایی ندارد پیش زیبایی دوست

محو روی دوست شود کمتر به فکر حور باش

گر چه در خود از خدا مامورها داری به کوش

خود برای خود به دفع هر خطر مأمور باش

مار آزارد زنیش و مور ماند زیر پا

خوی آدم خوش بود نه مار شونه مور باش

این سخن را از امیرالمؤمنین دارم به یاد

هر مصیبت تا لب گور است فکر گور باش

گاه دیدار خدا از پای تا سر چشم شو

و زنگاه غیر او تا چشم داری کور باش

هر کجا دیدی که خواهند از خدا دورت کنند

تا قدم داری از آن دور از خدایان دور باش

بر طناب دار خود “میثم” چو میثم بوسه زن

نه به زر پابند نه تسلیم حرف زور باش

سازگار